Magiczny ogród po zmroku

Magiczny ogród po zmroku

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Oświetlenie w ogrodzie odgrywa bardzo ważną rolę. Ma ono szczególne znaczenie jeżeli chodzi o bezpieczeństwo podczas poruszania się po ogrodzie po zapadnięciu zmroku. Pełni ono także kluczową rolę dekoracyjną.

Planując oświetlenie przed domem powinniśmy wziąć pod uwagę te dwie funkcję i inwestycję tą zrealizować godząc je ze sobą. Nie jest to zadanie łatwe, lecz przy odrobinie dobrych chęci jesteśmy w stanie wykonać je samodzielnie. Ważne by zapoznać się z kilkoma technikami, które pozwolą nam na praktyczne i zarazem dekoracyjne oświetlenie ogrodu. W tym celu pragnę dzisiaj przedstawić Państwu kilka tricków, które z pewnością pozytywnie wpłyną na wygląd Waszych ogrodów.

Jedną z technik, które mają na celu wyeksponowanie wartych uwagi detali naszego ogrodu jest oświetlenie od dołu. Daje ono dość wyrazisty, teatralny efekt, gdyż jest oświetlenie to jest zupełnie odwrotne od oświetlenia słonecznego. Technika ta często stosowana jest w teatrach, gdyż oświetlenie od doły ukazuje podświetlany obiekt zupełnie inaczej niż normalnie. Jeżeli punkt świetlny ustawimy od dołu i pod kątem, wówczas oświetlimy większa powierzchnię. W tym celu możemy wykorzystać specjalne reflektorki do oświetlania roślin.

Tradycyjnie oświetlamy budynek, kierując strugę światła z góry ku dołowi. Jest to najbardziej praktyczne oświetlenie,gdyż nie zaburza ono widma przedmiotów oraz oświetla dużą powierzchnię. Tego typu oświetlenie można doskonale skontrastować z techniką, którą opisałem powyżej.

Jeżeli mamy w ogrodzie rośliny lub elementy, które zasługują na specjalną uwagę warto je zaakcentować przy użyciu oświetlenia. Możemy to zrobić przy pomocy mocnego światła. Jeżeli strumień światła skierujemy na roślinę, którą chcemy szczególnie zaakcentować, wówczas nasz cel zostanie osiągnięty.

Efektem, zasługującym na szczególną uwagę jest tak zwany efekt księżycowy. Jest to niezwykle dekoracyjna technika polegająca na umiejscowieniu lampy o niewielkiej mocy świetlnej w koronie drzewa. Strugę światła należy skierować ku dołowi. Jeżeli zastosujemy tą technikę wówczas gałęzie i liście będą rzucały na ziemię tajemnicze cienie co nada ogrodowi niesamowitego, wręcz magicznego klimatu.

Inną techniką, którą chciałbym Państwu dzisiaj przedstawić jest metoda wykorzystująca zbiornik wodny znajdujący się w ogrodzie. Jest to technika odbicia lustrzanego i polega ona na oświetleniu obiektu, który znajduje się po drugiej stronie oczka wodnego w taki sposób by z domu widać było jego odbicie w tafli wody.

Myślę, że przy odrobinie chęci i wykorzystaniu przedstawionych powyżej technik, są Państwo w stanie samodzielnie przemienić swój ogród po zmroku.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Cień w ogrodzie

Cień w ogrodzie

Autorem artykułu jest Jaspis

Wiadomo, że odcień zależy od proporcji tworzących go. Siła doznania barwnego zależy w przeważającej części od jasności i nasycenia odcienia. Ogromne znaczenie dla naszego odczucia ma także ekspozycja przedmiotu.

Ogród bowiem złożony jest z kontrastów między elementami nasłonecznionymi a zacienionymi, co bezpośrednio wpływa na nasze wrażenie kolorystyczne.

W ogrodach kolor elementów jest w dużym stopniu zależny od barwy światła naturalnego, jego kierunku i intensywności, gry między miejscami jasnymi i zacienionymi. Promienie słoneczne zmieniają swoją barwę w zależności od pory dnia:

rano – widmo świetlne jest biało-niebieskiew południe – widmo świetlne jest biało-żółtewieczorem – widmo świetlne jest szarawe, a w czasie zachodu słońca pomarańczowe lub nawet różowawe

Zarówno gdy światła jest zbyt mało (gdy panuje półmrok) jak i wtedy, gdy jest go za dużo (pełne słońce), formy przedmiotów są trudno rozpoznawalne lub spłaszczone.

Także projektowanie ogrodów wiąże się z uwzględnieniem roślin, które lepiej znoszą cień i wyglądają w zacienionym miejscu.

Cień jest zawsze wynikiem istniejącego obiektu – w ogrodzie cień rzucają zwykle drzewa lub ściana budynku. Podobnie niektóre kolory w cieniu wydają się wyglądać korzystniej – biel i pastele w cieniu są bardziej widoczne niż błękit czy kolor jasnożółty, a ostre barwy, jak czerwień czy pomarańcz, stają się bardziej stonowane.

Interesujące jest więc, że gatunki tolerujące miejsca cieniste mają z reguły kwiaty w bardziej stonowanych barwach (np. biele, fiolety) i efektowne liście o różnych fakturach i w różnych odcieniach zieleni.

Współcześnie mamy na rynku stosunkowo dużą ilość roślin, jeżeli nawet nie w zupełności cieniolubnych, to cienioznośnych. Miejsce zacienione nie musi więc oznaczać pustki w ogrodzie, ale projekt kompozycji roślinnej na stanowisko cieniste musi być starannie przemyślany.

- wizualizacja ogrodu przydomowego

Na zimozielonym, ciemnym tle żywopłotu z cisa pośredniego ‘Hicksii’ (Taxus x media) posadzono między innymi wysokie, nieco rozwichrzone parzydła leśne (Aruncus dioicus), o jasnych liściach czy wyniosłe tojady mocne (Aconitum napellus).

W czasie kwitnienia rabata przybierze białe, różowe i niebieskie odcienie, które w miejscu zacienionym będzie dobrze widoczne.

Kolor obecny jest we wszystkich częściach rośliny – od kwiatów poprzez liście, w przypadku drzew – gałęzie, owoce…

Barwa jest nieodzowną częścią każdego terenu zieleni, choć formy i faktura [także] decydują o kształcie projektowanej kompozycji i walorach jej powierzchni.

Natura dała nam nieskończone możliwości w postaci wspaniałości niezliczonej ilości barw.

Jak pisała Iwona Bigońska w swojej książce Ogrody marzeń, „w dobrym projektowaniu sztuką jest umiejętność postrzegania wszystkich elementów kompozycji, ale trzeba pamiętać, że formy roślin są podstawą do budowania całości”. Aby natomiast zachować czytelność kompozycji należy zachować równowagę pomiędzy formą, fakturą i przede wszystkim barwą.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Sposoby na ślimaki w ogrodzie

Ślimaki z pewnością są bardzo lubiane przez dzieci, które od małego uczą się wierszyka na ich temat, a także przez Francuzów pałaszujących je namiętnie na obiad.

Tego samego nie można powiedzieć o ogrodnikach, dla których są one żarłocznymi szkodnikami gustującymi zwłaszcza w kiełkujących, młodych roślinkach. Ślimaki pozostawiają po swoich niezapowiedzianych wizytach nieregularne dziury w liściach i płatkach (mniejsze pochłaniają w całości) oraz ślady obecności w postaci charakterystycznego pasa zaschniętego śluzu. Jeśli panoszą się także w Twoim ogrodzie, poczytaj o domowych sposobach na tych obślizgłych, nieproszonych gości, a jeśli to nie pomoże - sięgnij po cięższą artylerię.

Metody naturalne

1. Rośliny

Unikajmy sadzenia roślin, które stanowią podstawę diety ślimaków: ozdobnych aksamitek, cynii, dalii, białych lilii, astrów chińskich, nasturcji. Jeśli chodzi o rośliny sadownicze, te szkodniki uwielbiają maliny, truskawki i poziomki, zaś z warzyw: kapustę i sałatę, marchew, buraki ćwikłowe. Nieproszonych gości z pewnością odstraszy zaś mydlnica lekarska, majeranek i macierzanka. Można je posadzić w pobliżu miejsc, gdzie zauważymy skupiska ślimaków.

2. Naturalni wrogowie

Ślimaki są przysmakiem ptaków (zwłaszcza kosów, szpaków i gawronów), ropuch, jeży, ryjówek, jaszczurek i drapieżnych owadów: chrząszczy biegaczy i muchówek. Plaga ślimaków grozi nam więc tylko wtedy, gdy zabraknie im naturalnych wrogów.

3. Porządki i bariery

Ślimaki uwielbiają wilgotną i deszczową pogodę, dlatego należy pamiętać, żeby podlewać rośliny punktowo i tylko ranną porą. Szkodniki chowają się wszędzie tam, gdzie wilgoć i chłód, a więc pod kamieniami, deskami oraz w miejscach, gdzie przekopano roślinne resztki. Wiadomo, że nie jesteśmy w stanie zlikwidować wszystkich potencjalnych kryjówek, ale możemy usuwać chwasty i pozostałości roślin, kosić trawę oraz zbierać gałęzie, pod którymi znajdują one schronienie. Pojedyncze rośliny można także chronić umieszczając blisko nich przeszkody, których ślimaki nie są w stanie pokonać - np. trociny, igły sosnowe, trociny, żwir, niegaszone wapno. Niestety są one skuteczne tylko wtedy, gdy nie pada deszcz.

Metody chemiczne

Dobry sposób na ślimaki w ogrodzie to zastosowanie nawozów mineralnych do nawożenia roślin (takich jak np. Kainit), które powodują poparzenia. W sklepach znajdziemy także następujące, silnie toksyczne środki: Anty-Ślimak Spiess Urania 04GB, Ślimax 04 GB czy Ślimakol 06GB. Wart polecenia jest preparat biologiczny Nemaslug. Rośliny możemy także opryskiwać nierozcieńczoną gnojówką z bylicy piołuny czy orlicy pospolitej ? nasze rośliny szybko przestaną smakować ślimakom.

--
Stopka

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Żurawka ogrodowa

Żurawka ogrodowa

Autorem artykułu jest MIKSON

Jedna z najpopularniejszych bylin w ostatnim dziesięcioleciu. Swą karierę zawdzięcza przepięknej i różnorakiej kolorystyce liści, dzięki którym nasz ogród może oczarować przepiękną kompozycją przestrzenną. Mogą wspaniale ożywić nie tylko ogród, ale również balkon, taras, ganek.

Znakomicie wygląda w zestawieniu z innymi żurawkami i bylinami.

W ogrodzie można tworzyć kompozycje kontrastowe. Rośliny te tworzą kępy o średnicy 25-50cm. Do niedawna najpopularniejszym gatunkiem była żurawka krwista. Obecnie większość powstałych i uprawianych odmian pochodzi w wyniku krzyżowania podstawowych odmian .

Żurawka jest byliną o liściach w różnych kolorach jak i kształtach. Tworzy zwarte kępy, z których wyrastają ogromnej ilości drobne różnobarwne kwiatki zebrane w wiechowate kwiatostany. Swoim niesamowitym wdziękiem zachwyca nas przez cały okres. Liście tej rośliny zmieniają swą barwę w zależności od pory roku. Inaczej wyglądają wiosną a zupełnie inaczej jesienią.

Żurawka nieco traci na swej atrakcyjności w mroźne i bezśnieżne zimy. Żeby przywrócić roślinie świetność, należy na wiosnę ją przyciąć, aby zrobić miejsce dla nowych przyrostów. Co 3-4 lata powstałe kępy można odmłodzić dzieląc roślinę na kilka mniejszych. Jest to jedna z metod rozmnażania.

Żurawki najlepiej rosną na glebach bogatych w próchnicę, lekko wilgotnych. Do nasadzeń wskazane są mniejsca lekko zacienione. Choć również dobrze sobie radzą w miejscach nasłonecznionych, oczywiście przy odpowiednim nawodnieniu.

Żurawka jest rośliną odporną na choroby i szkodniki. Może jej zaszkodzić zbyt wilgotne podłoże i zbyt zacienione stanowisko. W warunkach naturalnych można ją spotkać rosnącą dziki na zboczach i skałach w Kanadzie i Meksyku. Nadaje się również do nasadzeń w pobliżu oczeka wodnego jak i w ogródkach skalnych. Co roku na rynku pojawiają się nowe odmiany tej byliny.

---

miki-wszystkooogrodachblogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Woda w ogrodzie

Woda w ogrodzie

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Woda w ogrodzie jest elementem, który z pewnością posiada ogromne znaczenie. Potrzebują jej rośliny, potrzebują jej ludzie. Bez wody nie istniało by życie.

Nie będziemy dzisiaj jednak skupiać się na znaczeniu wody dla ludzkości lecz zajmiemy się jej znaczeniem w ogrodzie. Szmer wody przynosi ukojenie i wytchnienie po ciężkim dniu pracy. Woda w ogrodzie wprowadza element ruchu, który z pewnością sprawia, że zaczyna on żyć. Piękno przemieszczającego się nieba odbijającego się w nieruchomej tafli stawu czy tryskająca fontanna sprawiają wrażenie jakby czas płynął wolniej a atmosfera tak z pewnością sprzyja relaksacji i odprężeniu. Woda przyciąga nasze spojrzenie znacznie bardziej niż trawa i wpływa kojąco na nasz wzrok. Patrzenie na wodę jest szczególnie wskazane dla tych osób, które pracują przy komputerze. Patrząc w wodę powodujemy, że nasze oczy odpoczywają.

Jednym z powszechnie spotykanych w ogrodzie elementów wodnych jest oczko. Niewielki zbiornik wypełniony wodą. Mogą w niej żyć rośliny oraz organizmy żywe. Planując założenie oczka wodnego warto jest usytuować je w niedalekim sąsiedztwie domu z dala od dużych drzew, które będą zaśmiecać wodę liśćmi i gałęziami. Pamiętajmy, także by oczko nie było usytuowane w miejscu przesadnie nasłonecznione, albowiem w sytuacji kiedy woda się nagrzeje będzie w niej brakowało tlenu co będzie skutkowało szybkim rozwojem glonów.

By nasz zbiornik wyglądał atrakcyjnie również w nocy warto jest pomyśleć o oświetleniu oczka wodnego. W chwili obecnej mamy ogromy wybór asortymentu oświetleniowego, dzięki czemu każdy znajdzie coś dla siebie. Oświetlenie możemy zainstalować pod taflą wody lub na powierzchni. Także wyróżnienie poszczególnych roślin rosnących wokoło zbiornika, może dać ciekawy efekt wizualny. Do podświetlania roślin należy używać specjalnie do tego przeznaczonych halogenków.

Niezwykle dekoracyjnym elementem wodnym w ogrodzie okazać się może kaskada. Jest to imitacja strumienia połączona z wodospadami i uskokami wodnymi. Daje ona nie tylko doskonałe walory wizualne lecz także akustyczne. Ponieważ woda w kaskadzie nieustannie porusza się rozbijając swoje cząsteczki na drobinki, które unoszą się w powietrze w okolicy strumienia powstaje niesamowity mikroklimat. Podobnie zresztą jest w przypadku fontanny i innych elementów wodnych, w których woda jest rozbryzgiwana. Jeżeli szukacie Państwo odpoczynku, lub ukojenia w upalne popołudnie to wymienione przeze mnie elementy wodne z pewnością spełnią Wasze oczekiwania.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak skutecznie zwalczyć perz?

Jak skutecznie zwalczyć perz?

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Perz to chwast bardzo dobrze znany wszystkim rolnikom. Niezwykle uciążliwy i trudny do zwalczenia, konkuruje z roślinami o wodę i substancje pokarmowe pobierane z gleby.

Stwierdzono, że zarówno żywe, jak i martwe kłącza perzu wytwarzają toksyczne substancje hamujące rozwój roślin znajdujących się w pobliżu. Dodatkowo sprzyja on rozwojowi grzybów chorobotwórczych (jak mączniak właściwy czy rdza żółta) i jest żywicielem szkodników (np. ploniarki zbożówki). W polskich warunkach perz występuje na 80% gruntów rolnych – na wszystkich rodzajach gleb (najbardziej sprzyjają mu te lżejsze). Rozmnaża się przez rozłogi i nasiona – jedna roślina może w ciągu sezonu wegetacyjnego opanować od 15 do 20 m² powierzchni pola. Rolnicy walczą z tym chwastem za pomocą metod mechanicznych, mechaniczno-chemicznych i chemicznych.

Metoda mechaniczna

Najskuteczniejsza latem, gdy rozłogi zawierają niewielką ilość substancji pokarmowych (wiosną i jesienią, gdy mają ich dużo, z każdego fragmentu mogą wyrosnąć nowe pędy). Najogólniej mówiąc, mechaniczny sposób na perz polega na usunięciu jego rozłogów z pola, a następnie jego zmęczeniu i uduszeniu. Przy suchej pogodzie w miarę skuteczna jest głębsza podorywka – sporo rozłogów chwastu zalega na głębokości nawet 10 cm. Po wyciągnięciu ich na wierzch, perz wyciąga się kultywatorem sprężynowym, a broną średnią wytrzepuje się rozłogi z grudek ziemi. Na sam koniec perz zgrabia się i wywozi z pola. Mechaniczne zabiegi można z powodzeniem łączyć z uprawą mieszanek roślin strączkowych (np. peluszki z owsem). Należy je też uzupełniać dobrym płodozmianem.

Metoda mechaniczno-chemiczna

Najskuteczniejsza metoda – niszczy ok. 90 % perzu. Wybierając ten sposób, rolnicy po sprzątnięciu przedplonu wykonują podorywkę, bronują ją i zostawiają, aż perz zzielenieje i osiągnie wysokość 15-20 cm. Wtedy następuje opryskiwanie jednym ze środków chemicznych, które opiszę w dalszej części.

Metoda chemiczna

Najlepsze rezultaty przynosi, gdy stosuje się ją od drugiej połowy sierpnia do później jesieni, a perz mierzy od 10 do 25 cm. Wykorzystywane preparaty (np. Roundup 360 SL, Klinik 360 SL) to herbicydy dolistne o układowym działaniu. Pobierają je zielone części roślin, następnie trafiają one do korzeni i rozłogów powodując zamieranie. Efekty są widoczne już po tygodniu, zaś całkowite zamieranie chwastów następuje po około trzech tygodniach.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Projektowanie ogrodów - jak stworzyć unikalne ogrody?

Projektowanie ogrodów - jak stworzyć unikalne ogrody?

Autorem artykułu jest Miron Kłosek

Nadeszły czasy, w których żyjący w pośpiechu ludzie coraz częściej marzą o odpoczynku w pełnym zieleni azylu, w takim miejscu jak ogrody. Ogrody, w których można usiąść pod rozłożystym drzewem i doznawać ukojenia...
Nadeszły czasy, w których żyjący w pośpiechu ludzie coraz częściej marzą o odpoczynku w pełnym zieleni azylu, w takim miejscu jak ogrody.

Ogrody, w których można usiąść pod rozłożystym drzewem i doznawać ukojenia, patrząc na wypełnione rybami i egzotycznymi roślinami oczka wodne są marzeniem wielu zapracowanych osób. Dużym zainteresowaniem cieszy się więc projektowanie ogrodów. Wykwalifikowana osoba może stworzyć ogrody, które odzwierciedlają charakter właściciela lub nawiązuje do konkretnego stylu, na przykład styl takich ogrodów jak ogrody francuskie, ogrody angielski lubo ogrody staropolskie. Ogrody traktuje się coraz częściej jako kolejne pomieszczenie, dlatego też znajdują się w nich elementy komponujące się z wystrojem wnętrza domu. Jeśli więc pokoje nawiązują swoją kolorystyką lub motywami do wody, w ogrodzie powinny znaleźć się stawy lub oczka wodne.

Projektowanie ogrodów stało się modne, ponieważ nie każdy jest w stanie samodzielnie urządzić swój przydomowy zieleniec, ogród, potrzebne są do tego zdolności plastyczne i czas, którego zapracowani ludzie nie mają zbyt wiele. Na szczęście zawsze można zwrócić się o pomoc do fachowców w tej dziedzinie, dla których projektowanie ogrodów to zawód i pasja.

Coraz więcej osób chciałoby widzieć w swoim ogrodzie oczka wodne. Mają one zbawienny wpływ na swych właścicieli, ponieważ - jak wiadomo – woda poruszana podmuchami wiatru wydaje subtelne dźwięki, które są ukojeniem dla zestresowanych i zmęczonych ludzi. Stawy oraz oczka wodne nie są skomplikowane w utrzymaniu. Wystarczy, że zaopatrzymy się w filtry i pompy, które oczyszczą wodę w oczku wodnym, lub wybudujemy strumień z naturalnym filtrem roślinnym, a całość będzie wyglądać estetycznie, nie wymagając przy tym od nas żadnego zaangażowania. Dodatkową atrakcją będą rybki pływające w oczku wodnym - sprawią one, że poczujemy się jak na wakacjach.

Projektowanie ogrodów stwarza też możliwości zastosowania nowych, często ekskluzywnych rozwiązań, których próżno szukać w tradycyjnych zieleńcach. Mogą to być fontanny, oczka wodne, egzotyczne rośliny tworzące figurę geometryczną, czy też oryginalne rzeźby. Ludzie zaczynają coraz bardziej przejmować się wyglądem swojego otoczenia, konsekwencją tego zjawiska jest dbałość o estetyczny wystrój mieszkań i domów, ale również większa troska o ogrody, które coraz częściej stają się naszym jedynym łącznikiem ze światem natury.
---

Reklama w internecie - portal o szeroko pojętej reklamie w internecie - pozycjonowanie i linki sponsorowane

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Pnącze do cienistych zakątków

Pnącze do cienistych zakątków

Autorem artykułu jest Ewa Brzozowska

Zastanawiamy się często co możemy posadzić w zacienionym miejscu ,żeby mieć ładny zakątek np. na północnej stronie działki. Ja polecam hortensję pnącą.

Hydrangea petiolaris - czyli hortensja pnąca sadzimy ją na północnej, wschodniej lub częściowo zacienionej ścianie. Potrzebuje ona od 3 do 4 lat żeby dobrze się zadomowić, ale kiedy to już nastąpi będzie się przyczepiała do dowolnej podpory i wytrzyma najsilniejsze wiatry. Jej pojawiające się wczesnym latem białe kwiaty są bardzo piękne. Dorasta do 18m wysokości. Żeby dobrze rosła sadzimy ją w glebie wzbogaconej dobrze rozłożonym obornikiem..Podobnie jak bluszcz roślina ta pnie się po ścianie i nie potrzebuje podpór. Może wymarzać na północy i w środku kraju.

Dodatkowe informacje-czarodziejska zmiana barwy

Są dwa sposoby aby różowe hortensje stały się niebieskie, pierwszy to rozprowadzenie wokół korzeni siarczanu glinu, drugi to podlewanie wodą ze specjanym środkiem, który można kupić w sklepie ogrodniczym.

Dawniej ogrodnicy wierzyli, że jest to także możliwe dzięki zakopywaniu w pobliżu korzeni paru zardzewiałych gwoździ lub kawałka miedzianego drutu (ja nie stosowałam tego u siebie, jest to tylko zasłyszane od starszych ludzi). Kolor hortensji jest wskaźnikiem pH gleby. Jeśli kwiaty są niebieskie znaczy to że gleba jest bardzo kwaśna a jeżeli są różowe to zasadowa.

Gdzie sadzimy;

Krzewy hortensji, z wyjątkiem gatunków pnących powinno się sadzić przy ścianach zachodnich, nie należy ich sadzić przy ścianach wschodnich ponieważ nocne przymrozki następujące zaraz po nich i ranne słońce mogą zwarzyć rośliny. Żeby hortensje mogły się dobrze rozwijać między krzewami zostawiamy dużo miejsca, najlepiej ok.1,5-2m.Pod nimi sadzimy rośliny cebulowe i byliny.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak przycinać żywopłot

Jak przycinać żywopłot

Autorem artykułu jest swiatdoniczek

Żywopłot jest nie tylko ładnym dodatkiem do naszego ogrodu. Jest także sposobem na odizolowanie się od ruchu ulicznego czy też sąsiadów. Dzięki niemu możemy też chronić swoją prywatność i poczuć się swobodnie. Każdy żywopłot wymaga jednak poświęceń, ponieważ należy go w odpowiedni sposób przycinać.

Podstawowym warunkiem właściwej hodowli żywopłotu jest jego przycinanie. Krzewy ozdobne, które go tworzą, muszą być często przycinane. Nie można zapomnieć o tej czynności, gdyż przez to można doprowadzić do deformacji żywopłotu. Przycinanie wspomaga również eliminować różne szkodniki roślin. Kiedy zatem należy zacząć przycinanie? Pierwsze cięcia warto wykonać już wiosną, gdy ma się pewność, że zima na pewno nie wróci. Kiedy krzewy ozdobne są młode, należy przycinać je na wysokości mniej więcej 20-30 cm, co pozytywnie wpłynie na ich rozrost. Z kolejnym przycinaniem nie trzeba się spieszyć i można je wykonać w dowolnym momencie lata, najlepiej do końca sierpnia.

Przycinanie żywopłotu rozpoczyna się od jego boków, a następnie można przejść do górnych partii. Należy pamiętać, aby krzewy ozdobne były przycinane z dołu do góry, szczególnie jeśli korzysta się z elektrycznych nożyc. Aby utrzymać prawidłową linię cięcia, można rozwiesić sznurki, które wyznaczałyby granicę cięcia. Dzięki nim łatwiej będzie o nie wyjechanie poza wyznaczony obręb. Kiedy używa się z ręcznych nożyc, powinno się wykonywać półobroty tułowia, co zapewnia równomierne przycinanie każdej części krzewu. Najbardziej efektywne i najwygodniejsze są jednak nożyce elektryczne, których używanie nie jest tak męczące jak w przypadku nożyc ręcznych.

Przy wyborze formy żywopłotu powinno się brać pod uwagę przede wszystkim gatunek rośliny, jaka składa się na krzewy ozdobne, oraz miejsce, w którym się one znajdują. Kiedy żywopłot jest umieszczony na terenie zacienionym, powinno się formować jego kształt w trapez, gdyż dzięki temu rośliny mają większy dostęp do światła. Natomiast gdy krzewy są usytuowane w nasłonecznionym miejscu, bez żadnego ryzyka można formować je w dowolny sposób. Jeśli zależy nam na oryginalności, warto zastanowić się nad bardziej nietypową formą żywopłotu, taką jak chociażby łuki, spirale, kule. W tym przypadku wymagana jest jednak odpowiednia wprawa w przycinaniu.

Ciekawą odmianą żywopłotów jest ich hodowla na balkonach oraz taras a sadzi się je wtedy w różne doniczki plastikowe, doniczki ceramiczne czy też w kwietniki. Dzięki takiemu rozwiązaniu nasz balkon zyska więcej klimatu sprzyjającego relaksowaniu się.

---

swiatdoniczek.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Drzewa i krzewy na kwaśne gleby

Większość popularnych drzew i krzewów najlepiej rośnie w przeciętnej ziemi w ogrodowej, której odczyn waha się od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Jednak niektóre krzewy wymagają gleb kwaśnych.

Są to rośliny nie znoszące wapnia, jak różaneczniki, pierisy i kamelie, kwitnące latem wrzosy, oczar, klony japońskie i większość magnolii, oprócz magnolii stel lata.

Przy uprawie w glebie zawierającej wapń, większość ważnych składników mineralnych jest uwsteczniana przez wapń, co powoduje żółknięcie liści - znane jako chloroza. Zwracając uwagę, czy w sąsiedztwie dobrze rosną rośliny takie jak na przykład rododendrony, możesz domyślać się, ze gleba w ogrodzie jest kwaśna. Jeśli nie jesteś pewny, zmierz pH gleby przed kupnem roślin w centrum ogrodniczym i sprawdź etykiety - powinny informować, które rośliny wymagają kwaśnej gleby.

Rhododendron - Christmas Cheer - kwitnie wczesną wiosną, czyli kilka miesięcy wcześniej niż większość innych odmian.

Warte uwagi!!! Do założeń leśnych pasuje Pieris japonica "Purity". Tworzy liczne dzwonkowate, białe kwiaty zebrane w krzewiste wiechy. Są one dodatkowo uwydatniane przez błyszczące, miedziano nabiegłe wiosną młode liście.

W odróżnieniu od różaneczników, kamelie tolerują obojętną - ale nie zasadową - ziemię. Rosną również w słońcu, jeśli podłoże jest wilgotne, a latem nie ma zbyt wysokich temperatur. Odmiany czerwone i różowe są ogólnie bardzo odporne; białe kwiaty brązowieją na brzegach w czasie zimnej lub wietrznej pogody i również gdy przekwitają.

--
Stopka

GLEBA

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.